در گذشته نه چندان دور رفاقت اداب وشرایط ثقیلی داشت.بنحوی که به پای رفیق جان هم می دادند.دراویش ومرشدان وپهلوانان  سرامدان این میدان رفاقت وجوانمردی  محسوب میشوند که در گذر تاریخ نمونه های بسیاری پا به عالم هستی گذاشته واز خود رسم ورسومات وخاطرات زیادی بجا گذاشته اند.سر امد این مردان بزرگ در منش جوانمردی علی (ع) است که در صدر اسلام ایین جوانمردی وکرم وصداقت را پر رنگتر نمود وپیروان واقعی انحضرت نیز مردان بزرگی بوده وهستند که کمتر نظیر دارند.پوریای ولی ،پهلوان تختی،از ان جمله اند.بحث اینجاست که چرا این منشها ووشها فراموش شده  وعمده خنجر ها از پشت اصابت میکند......